SILA HASRETİ

Erdal Koca

E-Posta : erdalkoca@hotmail.com

GÜRÜN HASRETİ

Herkesin doğduğu, çocukluğunun ve gençliğinin geçtiği, iyi-kötü, acı-tatlı anılarını yaşadığı yerin hep özlemini çeker. Haklı olarak o topraklarla övünür, doğduğu, çocukluğunu yaşadığı ve anılarını bırakarak gurbete geldiği yerin adı geçtiğinde dikkat kesilir.
Ben de çocukluğumun, ilkokul ve lise yıllarımın geçtiği Ata Yurdumun hep özlemini çekmişimdir. Bu özlemi yine bu satırların yazarı şairin aşağıdaki ‘’GÜRÜN’E GİDELİM’’ adlı şiirinde çok açık ve net olarak görecek ve yüreğinizde hissedeceksiniz.
Ancak, şiirden önce biraz Güründe bahsetmek isterim; bahsetmek istediğim husus elbette ki yazımızın konusu gereği tarihi ve coğrafi yapısından ziyade Gürün insanının sevecenliği, içtenliği, nüktedanlığı ve hazır cevaplılığıdır
Gürün’ün tarihini ileriki bir zamanda tek konu başlığı altında ele alıp ‘’ Olmayasın Üç Beldenin birinden Divriği’den Darende’den Gürün’den İlle de Gürün’den İlle de Gürün’den’’ darb-ı meseli hakkındaki tarihi kaynakları da siz değerli okuyucularımızın bilgilerine sunacağım.
Gürün insanının nüktedanlığı ve hazır cevaplılığını bir örnekle göstermek gerekirse sanırım bundan daha güzel bir örnek olamazdı.
Yine Gürün şivesiyle Gürün’de yaşayan Aloşun Ramazan denilen bir zat vardır. Bu zat, Harf Devrimi döneminde yani 1928 li yıllarda yaşamış, Türkçe okumasını ve yazmasını bildiğini iddia eder.
Bir gün kocası askerde olan genç bir kadın elinde bir kâğıt parçasıyla gelir, kâğıdı Ramazan efendiye uzatarak okumasını ister.       Ramazan efendi de kocası asker olduğu için mektup zannederek başlar okumaya;  Muhterem zevcem, evvela mahsusta selam eder seni ve çocuklarımı hasretle öperim. Anneme, babama ve komşulara da ayrı ayrı selam eder, büyüklerin ellerinden, küçüklerin de gözlerinden öperim. Ben iyi ve rahatım, beni merak etmeyin. Tek düşüncem sizlersiniz deyince kadıncağız büyük bir şaşkınlık içerisinde Ramazan Efendi Ramazan Efendi o mektup değil ki, o bir senettir.
Ramazan Efendi; Nerden bileyim eksik etek onun bir senet olduğunu, mektup zannettim mektup gibi okudum. Senet deseydin senet gibi okurdum der.
İşte böyle sevgili dostlar; Ülkenin büyümesi, nüfusun çoğalması, teknolojinin gelişmesi, insanların daha iyi bir yaşam tarzına kavuşma isteği insanları doğduğu yerden doyduğu yerlere doğru göçe zorlamıştır.
Bu da insanların köy hayatı ile şehir hayatı arasında sıkışıp kalmalarına ve dolaysıyla sıla özlemine, daha açıkçası insanların geçmişine olan hasretini dile getirmesine neden olmuştur.
İşte bu satırların yazarı da sıla özlemini bakın nasıl dile getirmiş;

GÜRÜN

Arıların gezdiği çiçek de dalda
Özünü bulursun yaptığı balda
Kavuşmak için üç aylık yol da
Gürün’e gidelim gardaş Gürün’e

Şimdi oralar bahardır yazdır
Oralar duadır ora niyazdır
İki bilet alıp adımı yazdır
Gürün’e gidelim gardaş Gürün’e

Gürün bir türküdür Gürün şarkıdır
Gürün hepimizin evi barkıdır
Gürünlü olmak Gürünlünün farkıdır
Gürün’e gidelim gardaş Gürün’e

Gürün bir nişandır Gürün kınadır
Gürün bir babadır Gürün anadır
Vuslat için yalnız hasret onadır
Gürün’e gidelim gardaş Gürün’e

Gürün bir elmadır reçel gülüdür
Gürün âşıkların tatlı dilidir
Gürün Sivas’ın Çamlıbel’idir
Gürün’e gidelim gardaş Gürün’e

Gürün bir masal Gürün rüyadır
Gürün unutulmaz tatlı hülyadır
Gürün bizim için koca dünyadır
Gürün’e gidelim gardaş Gürün’e

Gürün bir bestedir şarkı sözüdür
Gürün Türkiye’nin kalbi, özüdür
Erdal Koca’nın da iki gözüdür
Gürün’e gidelim gardaş Gürün’e

 
Sevgiyle kalın, mutlu olun.