Her dönemde iktidar yalakası olan yazarlar vardır. Bunları herkes bilir, yalakalıklarına gülmek için de yazılarını okurlar. Bunlar da kendilerini gazeteci sanırlar. Aslında milletin kendilerine güldüklerinin farkındadırlar da işlerine böyle geliyor.

Bunun örneğini yaşayanlardan çok gördük. İktidar avenesi olup, ondan nemalananlar, yakın akrabaları iktidarın müdahale edebileceği bir yerde görev yapanlar bunlara dahil olup, kendilerini çok iti bilmektedirler. Kimisi devrin en hızlı solcularından kimisi de devrin en hızlı ülkücülerinden ama zamanla evrim geçirmişler ve isimlerinin başına bir ‘’ESKİ’’ kelimesi eklenmiştir. Eki devrimci, eski ülkücü gibi.

Son yıllarda ‘’DEVRİMCİLER’’ rahmetli Ecevit eliyle, ‘’MÜSLÜMANLAR’’ rahmetli Erbakan eliyle mutasyona uğramışlar, ülkücüler ise kendilerini başka kulvarlarda bulmuşlardır. İşin garip tarafı ise her gidenin gittiği yerdeki ortam nasıl, neyi gerektiriyorsa tüm değerlerini hiçe sayarak, onların adına borazanlık yapmaları.

Son zamanlarda ise tüm kavramların içi boşaltılmış, kavramlar birbirine karışmış ve tüm değerler alt/üst olmuştur. Bu minvalde konumuza dönecek olursak, daha düne kadar iktidarın borazanlığını yapanlar, taş kendilerine değmeye başlayınca birden biriye iktidar düşmanı oldular, birden biriye yüz seksen derece dönerek iktidara cephe almışlardır. Tabi bundan her iki taraf da zarar görmüştür ama iktidar, gücünü kullanarak durumu kendi lehine çevirmişlerdir.

Hatta öyle ki, Sayın Recep Tayyip Erdoğan’ı Cumhurbaşkanı seçerek baypas etmeye çalıştılar ve oylarını da yine Sayın Tayyip Erdoğan’a verdiler, durum onu gösteriyor. Ne diye ondan kurtulmak adına. Lakin iş, umdukları gibi olmadı. Beklemedikleri bir Cumhurbaşkanı profiliyle karşılaştılar. Zira Cumhurbaşkanı da seçilmiş olması nedeniyle iktidara karşı çok kuvvetli bir durumda. Seni halk seçtiyse beni de halk seçti ve hem de senden fazla oy aldım mantığıyla haklı konumda.

İşte bu sebeple onlar da bir hayal kırıklığı yaşadılar ve anlaşılan o ki yaşamaya devam edecekler. Zira Cumhurbaşkanı görev süresince iktidar üzerindeki baskısını hiç azaltmayacak ve hatta artarak devam ettirecektir. İşte bu nedenle onlar da bu süreç içerisinde yavaş yavaş eriyerek pota içindeki yerini alacaklardır.

Bir zamanlar cemaat ile iktidarın arası iyiydi ve herkes dört dörtlük Müslüman olmuştu. Hatta Cuma namazının nasıl kılındığını bilmeyenler bile beş vakit namaz kılıyordu. Ama şimdi? Sadece Cuma namazı kılmak yeterli!

Saygıdeğer Dostlar

Şunu itiraf etmeliyiz ki, tüm değerlerimiz aşındı, kavramların içi boşaltıldı, tüm duygularımız mutasyona uğradı ve midemiz genişledi, hazmetmekten zorlanmıyoruz.

Zaman zaman bazı illerimizde çatlak sesler gelse de milli duygularımız, ruhumuz 1919 lardaki ruh değil. Çanakkale ruhu yok oldu. Bana değmeyen yılan bin yaşasın mantığıyla bu günlere geldik. Avrupa birleşirken kendi kardeşlerimiz ile aramızdaki mesafeyi açtıkça açıyoruz.

Hani bir zamanlar 21 yy Türk’ün olacak derdik ya artık hayal gibi görünmeye başladı. Hele de satılmış vicdanların dünya malına karşı zaafları ön plana çıktıkça bunu daha net görebilmekteyiz. Son zamanlarda bunun canlı örneğini de yaşadık. Zira millet, olanları yok saymaya başladı. Benim hırsızım ötekinden daha iyidir mantığı ile hareket ettikçe pervazsızlar yüz buldu.

Sevgili Dostlar

İnsan hatalarını bir yaşa geldikten sonra anlıyor fakat iş, işten geçmiş oluyor. Zararın neresinden dönersek kâr olrasıdır.