Erdal Koca

Demokrasi, Azınlıkların Bağımsızlığı mı?

E-Posta : erdalkoca@hotmail.com

Saygıdeğer Dostlar

Her ne kadar televizyonlar göstermese, gazeteler yazmasa da Ülkemizin doğu ve

güneydoğusunda sürekli bir hareketlilik mevcut olup, bu duruma müdahale de söz konusu

değildir. Zira askerin sessiz sedasız çekilmesiyle birlikte polis de akşam saatlerinden sonra

hemen hemen hiçbir olaya müdahalede bulunmamaktadır.

Yerel seçimlerde iktidarın elde etmiş olduğu en azından yenilgi sayılmayacak başarısı elini

kuvvetlendirmiş, Cumhurbaşkanlığı seçimlerine kadar durumu idare edecek ortam hazırlamıştır.

Ancak, bu arada terör örgütü de kendisini unutturmak istemiyor ve taleplerinin karşılanmaması

halinde nefesimiz ensenizde demek istiyor. Bunun için de zaman zaman ses getirecek eylemlere

başvuruyor. Yukarıda da ifade edildiği üzere, artık kanıksadığımız türden eylemleri zaten ne

görüyor ne duyuyoruz.

Bu arada iç ve dış güvenlik tehditlerinin ağırlaşması, iç çatışma ortamına zemin hazırlamayı

amaçlayan etnik tahriklerin tırmanması ve başta siyasilerimiz olmak üzere halkımızın gaflet

sınırlarını aşan zillet ve utanç siyasetinin Türkiye’yi çok ağır bir krizin eşiğine getirdiğini ne yazık ki

görmek istemiyoruz.

Görünen o ki, önümüzdeki bu zor dönemde dört ana kriz dinamiği aynı zaman diliminde

buluşacak ve Türkiye bunların toplu ve çoğalan tahribatının etkisi altında kalacaktır.

Cumhurbaşkanlığı seçimi sürecinde her hangi bir iç meseleyle karşılaşmamak adına terör

örgütünün nerdeyse her eylemini görmemezlikten gelmek.

Seçim sonrasında taleplerinin karşılanmaması ihtimaline karşı terör örgütünün kanlı saldırı için

pusuda beklemesi ve etnik tahrik kampanyalarının kampanyalarının artarak devam etmesi ve çok

tehlikeli bir noktaya ulaşılmış olması.

Kuzey Irak’tan kaynaklanan güvenlik tehditlerinin yeni boyutlar kazanması, Türkiye’nin önündeki

üçüncü risk unsurudur.

Saygıdeğer Dostlar

Gelinen noktada "Türkiye’nin önünde çok ciddi bir terör ve siyasi bölücülük gündemi bulunduğu,

Türkiye’de maalesef, Kuzey Irak modeline özenen Şeyh Sait bozuntularının türediği, Türk

vatandaşı olan ve Türk kanunlarına göre kamu görevi yapan özerlik iddiasında bulunan bölgedeki

insanlarımızın da bunlara ayak uydurmak zorunda oldukları da bir gerçek.

Öte yandan, "Barzani’nin tehditlerinin, Türkiye’ye savaş ilanı ile eş anlamda" olduğunu anlamak

için kâhin olmaya gerek yoktur. Dahası, Türkiye’nin milli değerlerinin aşağılanmasını

demokratlığın bir gereği saymak, gafletten öte ihanettir.

Bu nedenledir ki, bu yıl kutlanan Nevruz, PKK’nın eylem takviminde önemli bir tarihtir. Zira PKK,

önümüzdeki yıl (2015) teki Nevruz’un, Abdullah Öcalan ile birlikte kutlanacağına dair BDP ve

yöneticilerinin açıklamaları kabul edilebilir türden değildir. Lakin bunun da kanıksanmış olması

esef verici bir durumdur.

Son olarak PKK nın iki uzman çavuşumuzu kaçırmış olması ve bu durumun ses getirmemesi

doğrusu şaşılacak bir durum. Millet tarafından adeta sıradan bir olay olarak algılanmış, yeteri

kadar tepki gösterilmemiştir. Hâl böyle olunca insanımız askerlikten ve polislikten soğumaya

başlamış ve bu durum, güvenlik zafiyetine doğru gitmektedir.

Bir zamanlar iki kelime Kürtçe yüzünde yıllarca hapis yatanlar kahraman olmuş, bırakın artık

Kürtçe konuşmayı, anadil olsun diye T.C. ni dize getirmeye çalışıyorlar. Bundan önemlisi

sırasıyla: Özerklik ve bağımsızlık da artık yüksek sesle dillendiriliyor.

Sonuç olarak, Barzani’nin Bağdat yönetimine çektiği resti unutmayalım. Arkasındaki gerçek ne ola

ki.