ÇANAKKALE
Saygıdeğer Okuyucular Eğer bir insanda hayal gücü yoksa hayal edemiyor ve olayları kendi iç dünyasında yaşamıyorsa, güncel deyimiyle FARKINDALIK, olayların farkına varamıyorsa ne anlatırsanız anlatın umurunda değildir. Gazete haberlerini okur, sinema filmlerini seyreder, televizyon dizilerini izler izler, haberleri dinler ama içeriklerini, anlatmak istediklerine asla kafa yormaz geçerler. Bir olayın farkına varabilmek için mutlaka yaşaması ya da başına gelmiş olması lazımdır. Nasıl kazanılmıştır, nasıl sahip olmuşlardır farkında bile olmazlar. Bunlardan bir tanesi ve en önemlilerinden olan Çanakkale savaşlarıdır. Vatanı bize bahşeden, bu uğurda canlarını, kanlarını veren ve hatta o yıl 1915-1916, tıbbiyenin mezun vermediği yıl. Yani birinci dünya savaşının Osmanlı İmparatorluğu ile ihtilaf devletleri arasında, Gelibolu Yarımadasında olan deniz ve kara savaşları!... Hepimiz bilmekteyiz ki ve tarih sayfalarının yazdığına göre, her karesinde Mustafa Kemal Atatürk’ün bulunduğu, ‘’Ben size Savaşmayı Değil, Ölmeyi Emrediyorum’’ dediği yer. Konunun derinliğini, orada yaşananları tarihçilere bırakıp, yaşanmış ve pek azımızın bildiği bir Fransız Kuvvetler komutanı General GURO’nun bir anısını anlatmak istiyorum. Çanakkale Savaşlarında Fransız Kuvvetlere komutanlık eden General GURO, savaş sırasında bir kolu ile bacağının bir kısmını, savaş sırasında bırakarak Fransa’ya dönmüş olup savaşa dair anılarının birinde; Fransızlar, Türkler gibi mert bir milletle savaştıkları için onlarla yani çocuklarınızla daima gurur duyar, iftihar edebilirsiniz diyerek, Fransız anne ve babalara seslenerek diyor ki, hiç unutmam: biraz evvel doğa, çevremizde en nefis güzelliğindeydi. Su çiçekleri, papatyalar, Peygamber çiçekleri ve leylaklar bir gökkuşağı alemi yaratıyordu. Ve şimdi savaş sahasında döğüş bitmiş, o güzelim tablo, kan revan içindeydi. Yaralı ve ölülerin arasında dolaşıyorduk. Az evvel, Türk ve Fransız askerleri süngü süngüye gelip, ağır zayiatlar vermişlerdi. Bu sırada gördüğüm bir hadiseyi ömrüm boyunca unutmam mümkün değil. Yerde bir Fransız askeri yatıyor, bir Türk askeri de kendi gömleğini yırtmış, onun yaralarını sarıyor, kanlarını temizliyordu. Tercüman vasıtasıyla o askerle bir konuşma yaptık: - Niçin, öldürmek istediğin bir askere şimdi yardım ediyorsun? - Mecalsiz haldeki Türk Askeri şu karşılığı verdi: - Bu Fransız, yaralanınca yanıma düştü ve cebinden yaşlı bir kadın resmi çıkardı. Bir şeyler söyledi ama anlamadım!... Tahminim o ki annesi olmalıydı. Benimse kimsem yok, istedim ki o kurtulsun ve annesinin yanına dönsün!... Bu asil ve alicenap duygu karşısında hüngür hüngür ağlamaya başladım. Bu sırada, emir subayım Türk Askerinin yakasını açtı. O an, gördüğüm manzaradan yanaklarımdan süzülen gözyaşlarımın donduğunu hissettim!... Çünkü, Türk Askerinin göğsünde bizim askerimizinkinden daha ağır bir süngü yarası vardı ve BU YARAYA BİR TUTAM OT tıkamıştı!... Az sonra ikisi de öldüler!!! Saygıdeğer Dostlar Bunları şiir yazmak gibi yazmak, roman oku gibi okumak elbette ki çok kolay. Kim bilir belki de bunu okuyanlardan bir çoğu hikaye sanmış, yaşandığına veya hayatta gerçek bir kesit olduğuna inanmamış. Ama ne yazık ki ( Birazcık tarih bilginiz varsa) gerçek olduğunu bilir, bilmeseniz bile araştırır, bulursunuz. Bunları yazmadan önce gazetelerin birinde okuduğum yazıda, İzmir, Kadifekale deki şehitleri anma merasiminde vali şehitleri anarken, Atatürk’ten tek kelime etmemesini protesto eden bir kadının isyanlarını okudum. Yukarıda da bahsetmiş olduğum gibi Atatürk, Çanakkale savaşlarının her karesinde bulunmuş bir isim, kumandan ve bir askerdir. Yanlış hatırlamıyorsam Çörçil söylemiş olmalı: ‘’Dahi insanlar yüz yılda bir gelir dünyaya. Bu asırda da Atatürk gibi bir dehanın gelmesi ne yazık ki Türklere nasip olmuştur’’ demiştir. Tüm Avrupa devletlerinde olduğu gibi, bizim içimizden de Atatürk’ü, onun ilke, inkılap ve milliyetçiliklerini unutmak ve unutturmak gibi haince bir savaşı bizim içimizden de başlatanlar var. Bir taraftan vatan hainlerinin, devlete başkaldırmış kanı bozukların adları şehir meydanlarına veya sokaklara verilirken, heykelleri meydanlara dikilirken, Atatürk gibi dünyanın kabul ettiği birinin heykellerini yıkmak, dağlarda, taşlarda, ülkenin her karış toprağında ve de en önemlisi gönüllerde silmeye kalkışmanın adı nedir ya da buna ne denir? Lütfen cevabını siz verin. Sevgili okuyucular Çanakkale Savaşları konusunda makale yazacak kadar kitap okudum ve de tarihçi dinledim, olayları gözyaşlarımla izleyip, adeta o anları yaşadım. Kazanmak öyle kolay değil, kazananlar bilir. Hani babasının kazancıyla lüks otomobillere binip, yarış yapan, gündüzleri uyuyup, gecelerini güzellerle ünlü gece kulüplerinde geçiren, yemek, içmek, babasının parasını harcamak ve gezmek olan gençlik, bu günlere kimin sayesinde, kimlerin kurtardığı vatanda ve o vatana hediye ettiği cumhuriyet sayesinde yaşadığını elbette bilemez, bilmez. Bazı densizlerin de bulundukları makamdan ya da koltuktan olmamak için iktidara yalakalık yapıp, hatta kişiliklerinden uzaklaşarak, kimin sayesinde bağımsız bir devlette ve o devletin koltuklarından oturduğundan habersizmiş gibi davranması damarındaki kana yakışmaz, yakışıyorsa o damardaki kan, güç alınan Türk Kanı olamaz. Bu gün, dünya ülkeleri arasında sömürge halinde olan, Ortadoğu ülkeleri gibi dünyanın parmağında oynattığı ülkeler arasındaki olanlar, bundan on beş yıl öncesinin Türkiye’sini özlüyorlar. Biz ise kişisel ve gündelik çıkarlarımız uğruna, çocuklarımızın ve ülkemizin geleceğini satıyoruz. Uğrunda ölünecek vatan, bayrak ve namustan başka ne var? Vatan olmazsa bayrağın ve namusun olmaz. Karımızın ya da kızımızın karnında Irak da olduğu gibi conilerin p.. leri olur ve kusura bakmayın dininiz de olmaz. Kısaca köle olmuş bir vatan ve o vatanın milleti her şeye mahkumdur. Okuyanlar bilir: Atatürk, Üst düzey bir İngiliz’i misafir eder. Sofra donatılmış ve İngiliz hayranlık içindedir. Sofrada tabiri caiz ise kuş sütü eksik ve İngiliz bu durumdan çok hoşlanır hatta kendini İngiltere de zanneder. Tam o sırada yemekleri getiren garson, elindeki dolu bir tabağı düşürür ve yemekler saçılır, ortalık bir anda buz kesilir. Herkes utan içindedir ve duruma Atatürk çevik zekasıyla müdahale ederek, BEN BU MİLLETE HERŞEYİ ÖĞRETTİM AMA UŞAKLIK ETMEYİ ÖĞRETEMEDİM der. Bu durum herkes hayranlıkla karşılanır. Şimdi mi? O günleri ve Atatürk’ü unuttuk, uşak olmayı öğrendik. 18 MART, tarihte yeni sayfa açanlara ve bu yurdu bize armağan eden ecdadımıza Allah rahmet etsin.
Bu makale, www.ulkucuhaber.com, www.jurnalhaber.com ve www.politikakulvari.com adresinde eş zamanlı olarak yayınlanmıştır.
19 Mart 2015 Perşembe 11:52
YORUMLAR
- Bu habere henüz yorum yapılmamış. İlk yorum yapan siz olun.
YAZARA AİT DİĞER YAZILAR
Ülkemizi Feda Etmeyelim
Acı, Tatlı, Hüzün
7 HAZİRAN SEÇİMLERİ
MEMNUNSANIZ
KAN DONDURAN DURUM
Seçim Vaadleri
SGK İcra Memurları
Birlik ve Beraberlik Zamanı
GÖEVLENDİRME YAPALIM
DELİ HÜSEYİN PAŞA
KEŞKE SAMİMİ OLSAYDI
AKP, İSTEMİYOR
TARİH VE BİZ
UTANMADINIZ MI?
Biz de Devlettik
Kör İle Yatan Şaşı Kalkar
Bir Memleket İsterim
Sakarya
Yarın! Geç Olabilir
Kamu Bankalarının Durumu
Kâr ve Zarar
Gündeme Dair
Sosyal Devlet
Teknolojinin Faydaları
İş Hayatı
Fişleme
AK SARAY
Ne Zamana Kadar Açılım
Zaman, Ülkücüleri Haklı Çıkardı
Ahmet Bey!
Suç Senin
Yeni Türkiye
Afiyet Olsun!..
Nefsin Perdeleri
Ahmet'e Mektup
SÜREÇ
Bu Millet Nankör!..
Öyle Mi?
Sanal Dünyamız
Adım Adım Bağımsızlık
Zamanlama Manidar
GAZZE
Bir Şarkı Söyle (Şiir)
Benim Dedem!
Ultra Cahiller
Giyotini Niye İcat Ettiniz
‘Kerkük Bir Kürdistan Artık’
Kıbrıs'taki Ruh
Hayat Güzeldir
Mitomani
Kader Mahkûmu
Hasletlerimiz
Kara Ölüm
Perşembenin Geleceği Çarşambadan Belliydi
Siyasette Think Tank
Demokrasi, Azınlıkların Bağımsızlığı mı?
Açmaz ve Çıkmazlarımız
HAK ETTİK / Ş İ İ R / ERDAL KOCA
OZAN ARİF NE DİYOR
Saplantılarımız
HATA
SON PERDE / ERDAL KOCA / ŞİİR
Kırım
Bağımsızlığın Resmi İşaretleri
Türk Glastnost Politikası
Her Yerde Kaset... Her Yerde Kaset
Gürün ve Seçim
Cemaat, İktidar ve Basın
Her Şey Normal mi?
Ağa Kızı Gülizar
Siyasetin Çirkin Olan Öteki Yüzü
Türk, Dünyada Tek Millettir
Cemaat Üyelerine Ne Oldu
Ediz Hun
İnsan ve Nefis
Dostsuz Kalmak
Başlıksız Yazı
İlk Kararlar
Adalet Tersyüz Olursa
KRAL BENİM
KARAKUŞİ KADI
Suç ve Ceza
SGK İCRA MEMURLARI EĞİTİMİ
EGO
Saflar Netleşiyor
Çakallarla Dans
Dershaneler
ŞİİR ÜZERİNE
Milliyetçilik Irkçılık mıdır?
Devlet Denince Hep Vergi Geldi Aklıma Jandarma Denince Kırbaç
Zina Suç Değil mi?
DEVRİ ALEM / ŞİİR / ERDAL KOCA
Askeriyedeki Son Durum
Cumhurbaşkanlığı Ödülleri
Türklüğe Kin Kusmak
Emekli Olmayan Memurlar ile AKP Arasındaki Ortak Bağ
Sosyal Güvenlik Kurumu’ndaki Yapılanma
İşçi Memur Ayırımı
Büyük Başın Derdi de Büyük Olur/ Erdal KOCA / Ş İ İ R
Resmi Ağızdan Ülkemizde Yaşanan Suni Refah
ÇAPULCU / ERDAL KOCA / ŞİİR
Resmi Ağızdan Ülkemizde Yaşanan Suni Refah
SURİYE'DEKİ VAHŞET GÖRÜNTÜLERİ
Türk Diplomasisi
Salim Müslim, PYD, Suriye ve Türkiye
4 EYLÜL
ORTADOĞU'DAKİ GELİŞMELER
ERDAL KOCA'NIN NİYAZI / ŞİİR
BİR ŞEHİDİN ARDINDAN / ERDAL KOCA / ŞİİR
NİYAZ
BAYRAK ŞAİRİ ARİF NİHAT ASYA
KUR'AN HAKEMDİR / ERDAL KOCA / ŞİİR
KUR'AN HAKEMDİR / ERDAL KOCA / ŞİİR
İŞTE O SENSİN / ERDAL KOCA / ŞİİR
O KİMDİR? / ERDAL KOCA / ŞİİR
BÜYÜK OLMAK / ERDAL KOCA / MAKALE
MODERN DONANIMLI FİRAVUNLAR
EY TÜRKOĞLU / ERDAL KOCA / ŞİİR
DEVLET ADAMLILIĞI
KIYAMET KOPACAK SANDIM (ŞİİR)
SATTI BİZİ MEMUR-SEN (Erdal KOCA) ŞİİR
İCRADER'İN İFTAR YEMEĞİ
CAİZE
İLMEK İLMEK ÖRDÜM HASRETİ (Erdal KOCA) ŞİİR
CAİZE
YOK YOKA SAKLANMIŞ (Erdal KOCA) Şiir
Garcia'ya mektup
SILA HASRETİ
SOSYAL GÜVENLİK KURUMU ÇALIŞANLARI
SU (Erdal KOCA) Şiir
FOTOGRAF (Erdal KOCA) (Şiir)
SÖYLEYEMEM ( Ş İ İ R ) (Erdal KOCA)
KÖYÜM (Ş i i r)
ALLAH KERİM ( Ş i i r )
SÖYLEYEMEM ( Ş İ İ R )
YORUM EKLE