Sen ağa mısın?

Bayram Alacatlı

E-Posta : Bayramalacatli@hotmail.com

 Bugün ne siyaset var, nede eleştiri. Çok eskilerde kalmış, garip, garip olduğu kadarda komik bir anımla günümü sonlandırmak istiyorum.

1990'lı yılların sonları.Şiddetli geçimsizlik nedeniyle boşanmak için eşi tarafından mahkemeye verilen bir arkadaşım, memlekette başka kimse kalmamış gibi beni şahit göstermiş. Evlerine kaç defa gittiğimi, hatta gidip gitmediğimi dahi hatırlamıyorum.

Kadının biraz asabi ve huysuz olduğunu duymuştum. Ama tanışıklığımız süresince ne kavgalarına şahit olmuştum, nede bir birlerinden şikayetçi olduklarına

Büyüklerimiz boşuna "Arkadaşlık hatırına çiğ tavuk yenir" dememişler Ben de arkadaşımın hatırını kırmayıp duruşma günü soluğu adliyede aldım. Uzun bir beklemenin sonunda.mübaşirin adımı anons etmesiyle, duruşma salonuna girdim.

Hakime hanım önce adımı soyadımı, sonrada nüfus bilgilerimi sordu. Katip benim söylediklerimi yazarken, hakime hanım yüzüme bakıp, "soy adın ile köyünün adı aynı. Sen köy ağası mısın?" diye sorunca, ben de işgüzarlık yapıp "hee" diye bir cevap verdim. Ben hakime hanımın bu soruyu merakını gidermek için sorduğunu sanmıştım.Ama yanılmışım Sorduğu sorunun cevabını alır almaz ikinci soruyu yapıştırdı. "Maddi durumun nasıl?" "Allaha şükür. Kimseye muhtaç olmadan yaşıyoruz" cevabım hakime hanımın hoşuna gitmiş gibiydi.

Ben boşanma davasına şahit olarak geldiğim için, boşanmak isteyen eşlerle ilgili sorular sorulacağını sandım. Meğerse kazın ayağı pek öyle değilmiş.

Hakime hamın oldukça yüksek bir sesle "yaz kızım" dedi Davalı Bayram Alacatlı'nın davacı eşine 75 milyar maddi 25 milyarda manevi tazminat ödemesine, çocuklardan küçük olanın annesine, büyük olanın ise babasına bırakılmasına....

100 milyar tazminatı duyunca zaten ayaklarımın bağı çözülmüş, dizlerim titremeye başlamıştı. Bitkin bir halde, Hakime hanımı uyandırmak için, Öksürüyorum olmuyor, aksırıyorum olmuyor, konuşmak için parmağımı kaldırıyorum olmuyor. Kadın durmadan yazdırıyor. O yazdırdıkca benimde kalp çarpıntılarım artıyor.

Şahitlik için gittiğim mahkemede, beş dakika içinde hem kadın, hemde çocuk sahibi olduğuma mı yanayım, yoksa olmayan ağalığımın, olmayan servetinden 100 milyar tazminat ödemeye mi?

Duruşma salonunda boşanmak isteyen çift yok İkisini de avukatları temsil ediyor. Ama avukatların ne yazılan kararın yanlışlığından haberleri var, nede bana kesilen faturanın. İki tarafta hallerinden memnun, önlerinde bulunan dava dosyasını incelemekle meşguller. Hatta uyku modundalar diyebilirim.

Hakime hanım davayı sonuçlandırmanın keyfi içinde arkasına yaslanınca. Oldukça yüksek bir ses tonuyla "İzin verirseniz bir itirazda bulunmak istiyorum" dedim. O istifini bozmadan "Bundan sora itirazınızı temyize yaparsınız. Dava bitmiştir. Çıkabilirsiniz" cevabıyla karşılık verdi.Cevabını ve çık talimatını duymamazlıktan geldim."Efendim verdiğiniz 100 milyarlık tazminat cezası beni buraya çiviledi. Dışarıya çıkacak halim yok. Beni dinlemek zorundasınız. Önünüzde ki dava dosyasına bakarsanız, benim davalı değil, gariban bir şahit olduğumu görürsünüz. Davalıda, davacıda burada değil. Ama avukatları burada, onlarda uykuya yatmışlar. Dünyadan ve sizin yanlışlıkla yazdırdıklarınızdan haberleri yok."

Hakime hanım kısa bir duraksamadan sonra, dava dosyasına baktı, daktiloya yeni bir kağıt taktırdı, sonra sanki benimle hiç konuşmamış, gerçek davalı yerine bana yanlışlıkla 100 milyarlık tazminat kesmemiş gibi "Bayram bey boşanmak isteyen çift hakkında ne biliyorsunuz?" diye sormaz mı? Zaten moralim sıfıra inmiş, beş dakika içinde ömrümün yarısı gitmiş. Ne cevap verebilirdim ki "İkisini de tanımıyorum. Beni neden şahit yazdırdıklarını da bilmiyorum" diyerek kestirip attım.

Boşanmak isteyen çift. boşanamadı. O davadan sonra iki çocukları daha oldu. Arkadaşın hanımı beni nerede görse "Benim 100 milyar liramı ne zaman ödeyeceksin?" diyerek takılmaktan kendini alamıyor